The smart Trick of بیماری پارکینسون افراد That No One is Discussing

The smart Trick of بیماری پارکینسون افراد That No One is Discussing

Blog Article

درمان پارکینسون هنوز به طور قطع پیدا نشده است؛ اما داروهای زیادی وجود دارند که برای کنترل این بیماری مغز و اعصاب مفید هستند. در این زمینه می‌توان از لودوپا، آمانتادین، بی‌پریدن و سلژلین استفاده کرد.

لازم به ذکر است که با پیشرفت موقعیت در طول زمان ، علائم بیماری پار کینسون بدتر می شود. علائم رایج این بیماری عبارتند از :

عمل جراحی یکی از روش‌های درمان بیماری پارکینسون محسوب می‌شود. به‌طور کلی، جراحی فقط زمانی به‌عنوان درمان بیماری پارکینسون مطرح می‌شود که داروها نتوانند علائم را بهبود بخشند.

همچنین توصیه می‌شود که یک قاشق غذاخوری از این گیاه را همراه با عسل و سرکه در هر وعده غذایی مصرف کنید تا علائم بیماری را در بدن خود کاهش دهند.

دکتر مونا حجازی بهترین متخصص مغز و اعصاب تهران در رابطه با این بیماری توضیحاتی را بیان نموده اند که در ادامه به آن ها خواهیم پرداخت.

در این زمینه محققان توانسته‌اند چشم‌انداز خوبی را برای از بین بردن این بیماری پیشرونده پیدا کنند. به همین دلیل این امید وجود دارد که در چند سال آینده بتوان یک درمان قطعی کشف کرد.

جراحی‌های تالاموتومی و پالیدوتومی انجام می‌شوند؛ اما به‌علت خطر عوارض جانبی چندان معمول نیستند.

درمان بیماری پارکینسون که اختلالی در سیستم عصبی است بسیار حیاتی است چراکه حرکات افراد را تحت تاثیر قرار می دهد. علائم این بیماری به تدریج خود را نشان می‌دهد و با لرزش کوچک در دست آغاز می‌شود.

پارکینسون یک بیماری پیشرونده است ، به این معنی که علائم این بیماری معمولاً با گذشت زمان بدتر می شوند.

طبق تحقیقات منتشر شده در سال ۲۰۱۲، بیماری پارکینسون در جوانان تنها ۱۰ درصد از افراد مبتلا به پارکینسون یکی از اعضای خانواده شان به این بیماری مبتلا هستند.

نوار مغز چیست و چقدر طول می‌کشد؟ تقاوت نوار مغز سالم و ناسالم در کودکان اوتیسم و بیش فعال

با بروز پارکینسون در بدن، آنتی اکسیدان‌ها از تعادل خارج می‌شوند و رادیکال‌های آزاد در بدن ایجاد می‌شوند. اما با استفاده از برخی از مواد غذایی می‌توان آنها را کنترل کرد که عبارتند از:

به خاطر داشته باشید که همه افراد تا شدیدترین مراحل پارکینسون پیشرفت نمی کنند. این بیماری می تواند در بین افراد بسیار متفاوت باشد.

مرحله‌ی متوسط: اغلب در سه تا هفت سال، تغییرات بیشتری در بیمار مشاهده خواهد شد. در اوایل، بیمار ممکن است در انجام کاری نظیر بستن دگمه‌ی پیراهنش دچار مشکل بوده باشد.